1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə ermənilər Xocalı şəhərini mühasirəyə aldılar və bombaladılar. Ailəmlə birlikdə mühasirədən çıxmağa çalışsaq da, ermənilər bizi əsir aldılar və zirzəmiyə saldılar. Orada 25-dən çox həmyerlim var idi. Ermənilər bizə hər gün işgəncələr verərək döyürdülər; həmyerlilərimizin bəziləri öldürüldü, güllələndi və ya başı kəsildi. Aşağıdakı hadisələri xatırlayıram:
1. 1960-cı il təvəllüdlü Səlimov Fəxrəddin Bahadır oğlu – bir erməni onu başından pulemyotun lüləsi ilə vuraraq öldürdü.
2. 1962-ci il təvəllüdlü Elxan Nəsib oğlu – ermənilər onu zirzəmidən çıxardılar və güllələdilər.
3. 1968-ci il təvəllüdlü Mobil – ermənilər pulemyotun lüləsi və dəyənəklə onu vuraraq qəddarcasına qətlə yetirdilər.
4. 55 yaşlı Hüseyn (anasının adı Mariş idi) – ermənilər bizimkinə bitişik olan zirzəmidən onu çıxardılar, qəddarcasına döyməyə və güllələməyə başladılar.
5. 1965-ci il təvəllüdlü Vidadi və 1974-cü il təvəllüdlü Mürvət – zirzəmidən çıxarıldıqdan sonra ermənilər onun başını kəsdilər.
6. Qonşum 1969-cu il təvəllüdlü Faiq Şahməli oğlu – erməni kapitanı Karo tərəfindən güllələndi.
Biz Xocalıda olan zaman Karo cəllad kimi tanınırdı. O, yanğından mühafizə şöbəsinin rəisi idi. Karo ucaboy, enli kürək və qara bığlı bir adam idi.